عصر طلایی هتل ها از سال ۱۸۲۹ شروع شد؛ زمانی که Isaiah Rogers ساخت یک هتل بزرگ و جدید را در بوستون آغاز کرد. این هتل اولین هتل درجه ی یک آمریکایی و نشانه ی انقلاب در صنعت هتلداری بود. در این هتل که Tremont House نام داشت، اتاق های خصوصی با درهای قفل دار ارائه شد و هر اتاق داری لگن و پارچ آب و صابون بود. در سال ۱۸۷۴ در سان فرانسیسکو یک بانکدار و نجار کشتی به نام ویلیام چاپمن رالستون مجلل ترین هتل را در دنیا ساخت.
قصرها و هتل های درجه یک به دنبال کسب ثروت بودند و مانند هتل های قدیمی اروپا گران تر و فراتر از توان طبقه ی متوسط جامعه بودند.
قصرها و هتل های درجه یک به دنبال کسب ثروت بودند و مانند هتل های قدیمی اروپا گران تر و فراتر از توان طبقه ی متوسط جامعه بودند.
در اوایل دههی ۱۹۰۰، ظهور نوع دیگری از مسافران یعنی صاحبان کسب و کار (تجار) مطرح شد که اقامتشان در هتل های بزرگ گران تمام می شد و در مهمانخانه های قدیمی نیز بهداشتی وجود نداشت. بنابراین برای اقامت این نوع مسافران، فردی به نام Ellsworth M . Statler نوع جدیدی از هتل ها را تحت عنوان هتل های تجاری ابداع کرد. اولین هتل استاتلر در بوفالوی نیویورک و در ژانویهی ۱۹۰۸ افتتاح شد. استاتلر مفهوم اتاق های خصوصی و بهداشتی را با حمام اختصاصی همراه کرد و برای امنیت بیشتر، در داخل هر راه ورودی چراغی قرار داد. تمام مهمانان این هتل امکان دریافت یک پارچ آب یخ و یک نسخه مجلهی صبح رایگان را داشتند.
پس از جنگ جهانی اول، هتل های بسیاری در شهرهای بزرگ و کوچک ساخته شد. در سال ۱۹۲۷، هتل استیونس Stevens با ۳۰۰۰ اتاق که بعدها به نام کنراد هيلتون تجدید نام شد، در شیکاگو افتتاح شد و چندین دهه به عنوان بزرگ ترین هتل دنیا باقی ماند.
اندکی بعد ساخت هتل جدید و مجللی به نام والدورف آستوریا -Waldorf Astoria در نیویورک آغاز شد.
صنعت هتلداری در پی رکود بازار بورس در سال ۱۹۲۹ با یک دوره ناامیدی مواجه شد؛ زیرا ۸۵ درصد هتل های داخل کشور ورشکسته شدند. در میان تمام این هتل ها تنها یک هتل که کنراد هیلتون اداره می کرد، برپا ماند؛ زیرا متكی سرمایه گذاری های وی بر روی نفت و گاز بود. دوره ی نوجوانی هیلتون با اجاره دادن اتاق های اضافی خانه ی پدری اش به فروشندگان در حال .سفر سپری شد
در سال ۱۹۵۴، هیلتون ۱۰ واحد از هتل های استاتلر را، که شامل واحدهای د حال ساخت در دالاس و هارت فورد نیز می شدند، از بیوهی استاتلر به قیمت 111 میلیون دلار خریداری کرد.
ارنست هندرسون زنجیره ی بزرگ هتل های شرایتون را ساخت. او قبل از اینکه یک هتل دار باشد، در واقع یک سرمایه گذار بود؛ زیرا در سال ۱۹۴۱ در ۳۴ سالگی یک مالک شده بود و وقتی در سال ۱۹۶۷ از دنیا رفت، ۱۵۳ واحد هتلی در زنجیره ی شرایتون از خود باقی گذاشت که درآمدی معادل ۳۰۰ میلیون دلار در سال بود.
اما نام کنراد هیلتون در تاریخ صنعت هتلداری خوش درخشید. کسی که پسرش بارون هیلتون مالک یک امپراتوری بود. در این امپراتوری، ۲۰۵ هتل و مهمانخانه وجود داشت. هیلتون مالک مشهورترین هتل دنیا یعنی والدورف آستوریا در نیویورک است- قبل از این که هیلتون والدورف را خریداری کند، هر سال ضرر می داد، اما در اولین سال پس از این که هیلتون آن را خرید، سود حاصل از این هتل به بیش از یک میلیون دلار رسید.
هتل هیلتون در نیویورک مجلل ترین هتل دنیاست و هزینه ی ساخت آن ۵ میلیون دلار بود. در حال حاضر هر سال ۷۰میلیون دلار سود میدهد. هاوارد جانسون نیز همپای کنراد هیلتون از معروفیت برخوردار است، به استثنای این که او ابتدا رستوران هایی را ارائه کرد که پشت بام هایی با کاشی نارنجی رنگ داشتند. امروزه تعداد هتل هایی که به این نام کار می کنند به سرعت رو به افزایش است، یعنی چیزی حدود ۵۲۵ هتل و فروش اتاق ها دوسوم چیزی است که این شرکت از فروش غذا به دست می آورد. تأثیری که جانسون بر صنعت گردشگری داشت مانند تاثیری بود که هنری فورد در صنعت اتومبیل از خود به جای گذاشت.
در سال ۱۹۵۲ Kemmons Wilson که چندان مشهور نبود، تصمیم گرفت خطر کند و هتل های زنجیرهای تأسیس کند که تمیزی، راحتی و قیمت مناسب و منطقی را به مسافران عرضه کند و نامش را Holiday Inn بگذارد. او موفق شد و امروز بیش از ۱۷۰۰ Holiday Inn در ۵۴ کشور با درآمد سالیانه دو میلیارد دلار وجود دارد.
اکثر ساختارهای Holiday Inn براساس هتل های لوکس در نظر گرفته شده است. Holiday Inn زنجیره ی خود را با 80000 اتاق جدید توسعه داد و رشد آن تا قبل از سال ۲۰۰۰ به ۳۲۸، ۶۷۹ اتاق رسید. امروزه این هتل ها را مدیرانی جدید با افکار و رؤیاهایی جدید اداره می کنند. سه سال پس از زمانی که هاوارد جانسون کار هتل داری را با رستوران شروع کرد، فردی به نام Willard Marriott کار خود را با رستوران آغاز کرد و در طی ۲۰ سال یک امپراتوری هتلی را به مبلغ 3 / 5 میلیارد دلار بنیان نهاد که دومین شرکت زنجیره ای هتلداری در دنیاست.
اندکی بعد ساخت هتل جدید و مجللی به نام والدورف آستوریا -Waldorf Astoria در نیویورک آغاز شد.
صنعت هتلداری در پی رکود بازار بورس در سال ۱۹۲۹ با یک دوره ناامیدی مواجه شد؛ زیرا ۸۵ درصد هتل های داخل کشور ورشکسته شدند. در میان تمام این هتل ها تنها یک هتل که کنراد هیلتون اداره می کرد، برپا ماند؛ زیرا متكی سرمایه گذاری های وی بر روی نفت و گاز بود. دوره ی نوجوانی هیلتون با اجاره دادن اتاق های اضافی خانه ی پدری اش به فروشندگان در حال .سفر سپری شد
در سال ۱۹۵۴، هیلتون ۱۰ واحد از هتل های استاتلر را، که شامل واحدهای د حال ساخت در دالاس و هارت فورد نیز می شدند، از بیوهی استاتلر به قیمت 111 میلیون دلار خریداری کرد.
ارنست هندرسون زنجیره ی بزرگ هتل های شرایتون را ساخت. او قبل از اینکه یک هتل دار باشد، در واقع یک سرمایه گذار بود؛ زیرا در سال ۱۹۴۱ در ۳۴ سالگی یک مالک شده بود و وقتی در سال ۱۹۶۷ از دنیا رفت، ۱۵۳ واحد هتلی در زنجیره ی شرایتون از خود باقی گذاشت که درآمدی معادل ۳۰۰ میلیون دلار در سال بود.
اما نام کنراد هیلتون در تاریخ صنعت هتلداری خوش درخشید. کسی که پسرش بارون هیلتون مالک یک امپراتوری بود. در این امپراتوری، ۲۰۵ هتل و مهمانخانه وجود داشت. هیلتون مالک مشهورترین هتل دنیا یعنی والدورف آستوریا در نیویورک است- قبل از این که هیلتون والدورف را خریداری کند، هر سال ضرر می داد، اما در اولین سال پس از این که هیلتون آن را خرید، سود حاصل از این هتل به بیش از یک میلیون دلار رسید.
هتل هیلتون در نیویورک مجلل ترین هتل دنیاست و هزینه ی ساخت آن ۵ میلیون دلار بود. در حال حاضر هر سال ۷۰میلیون دلار سود میدهد. هاوارد جانسون نیز همپای کنراد هیلتون از معروفیت برخوردار است، به استثنای این که او ابتدا رستوران هایی را ارائه کرد که پشت بام هایی با کاشی نارنجی رنگ داشتند. امروزه تعداد هتل هایی که به این نام کار می کنند به سرعت رو به افزایش است، یعنی چیزی حدود ۵۲۵ هتل و فروش اتاق ها دوسوم چیزی است که این شرکت از فروش غذا به دست می آورد. تأثیری که جانسون بر صنعت گردشگری داشت مانند تاثیری بود که هنری فورد در صنعت اتومبیل از خود به جای گذاشت.
در سال ۱۹۵۲ Kemmons Wilson که چندان مشهور نبود، تصمیم گرفت خطر کند و هتل های زنجیرهای تأسیس کند که تمیزی، راحتی و قیمت مناسب و منطقی را به مسافران عرضه کند و نامش را Holiday Inn بگذارد. او موفق شد و امروز بیش از ۱۷۰۰ Holiday Inn در ۵۴ کشور با درآمد سالیانه دو میلیارد دلار وجود دارد.
اکثر ساختارهای Holiday Inn براساس هتل های لوکس در نظر گرفته شده است. Holiday Inn زنجیره ی خود را با 80000 اتاق جدید توسعه داد و رشد آن تا قبل از سال ۲۰۰۰ به ۳۲۸، ۶۷۹ اتاق رسید. امروزه این هتل ها را مدیرانی جدید با افکار و رؤیاهایی جدید اداره می کنند. سه سال پس از زمانی که هاوارد جانسون کار هتل داری را با رستوران شروع کرد، فردی به نام Willard Marriott کار خود را با رستوران آغاز کرد و در طی ۲۰ سال یک امپراتوری هتلی را به مبلغ 3 / 5 میلیارد دلار بنیان نهاد که دومین شرکت زنجیره ای هتلداری در دنیاست.
در سال 1960 نوع دیگری از اماکن اقامتی تحت عنوان هتل های اقتصادی وارد بازار رقابت شد. هدف در این نوع هتل ها به حداقل رسانیدن هزینه ها و ارزان بودن اتاق های مورد نظر بود. در سال 1970, Cecil B Day این نوع هتل ها را تبدیل به زنجیره کرد. حضور مسافران تجاری در این نوع هتل ها باعث رونق بیشتر آنها و ورود به بازار رقابت با هتل های درجه یک شد.
در دهه ی ۱۹۸۰، هتل های تمام سوئیت ذائقه مشتریان را به سمت خود تغییر داد و امکانات اقامتی مهمانان به گونه ای طراحی شد که اتاق خواب و نشيمن جدا از یکدیگر قرار بگیرد.
در دهه ۱۹۹۰، صنعت هتلداری به سمت ارائه ی سرویس های خاص سوق یافت تا بتواند مهمانان بیشتری را به خود جذب کند. در اواخر دهه ۱۹۹۰ بیش از ۶۰ درصد تمام هتل های امریکا متعلق به هتل های زنجیره ای بودند.
در اقتصاد آمریکا، صنعت هتلداری از صنایع بزرگ آن کشور به شمار می رود. در صورتی که سرویس غذا و نوشیدنی را با اقامت مهمان تلفيق کنیم، این صنعت دومین صنعت بزرگ آمریکاست. آمریکاییها پر تحرک ترین جمعیت دنیا هستند و برای همین است که ایالات متحده در صنعت هتلداری دنیا جایگاه خاصی دارد
در دهه ی ۱۹۸۰، هتل های تمام سوئیت ذائقه مشتریان را به سمت خود تغییر داد و امکانات اقامتی مهمانان به گونه ای طراحی شد که اتاق خواب و نشيمن جدا از یکدیگر قرار بگیرد.
در دهه ۱۹۹۰، صنعت هتلداری به سمت ارائه ی سرویس های خاص سوق یافت تا بتواند مهمانان بیشتری را به خود جذب کند. در اواخر دهه ۱۹۹۰ بیش از ۶۰ درصد تمام هتل های امریکا متعلق به هتل های زنجیره ای بودند.
در اقتصاد آمریکا، صنعت هتلداری از صنایع بزرگ آن کشور به شمار می رود. در صورتی که سرویس غذا و نوشیدنی را با اقامت مهمان تلفيق کنیم، این صنعت دومین صنعت بزرگ آمریکاست. آمریکاییها پر تحرک ترین جمعیت دنیا هستند و برای همین است که ایالات متحده در صنعت هتلداری دنیا جایگاه خاصی دارد
امیر عباس بشاشنویسنده مطلباین آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
امیر عباس بشاش کارشناس هتلداری , طراح و توسعه دهنده وب هستم.
دارای مدرک کارشناسی هتلداری و بیش از 15 سال در این صنعت دارای تجربه می باشم و بیش از 10 سال به صورت حرفه ای در زمینه طراحی و توسعه وب مشغول هستم.
